Eindelijk was het zover! De elfde musical van The MusiCompany (TMC) gaat met All Shook Up in première. Iedereen vóór en achter de schermen is er klaar voor. Niet zo gek wanneer je bedenkt dat deze musical al uitgekozen was voor de coronatijd. Na een paar jaar konden de dames en heren eindelijk deze rock ’n roll musical weer van de plank halen en de repetities weer oppakken. En dan nu die première op deze regenachtige donderdagavond in De Maagd, één van de mooiste theaters van Nederland.
Ik was er niet alleen voor de show zelf maar ook als theaterambassadeur om het reilen en zeilen achter de schermen te volgen. Die video kun je straks bij ons maar zeker ook via de site van De Maagd bekijken.
Even na achten gaat het doek op en verplaatsen we ons naar de jaren 50, de tijd van de rock ’n roll en natuurlijk ook de begintijd van Elvis Presley. Zijn muziek kent natuurlijk iedereen en de lekkerste en mooiste songs horen we als een rode draad door deze musical in overigens prachtige Nederlandse vertalingen van wijlen Jan Rot.
Totale opschudding
All Shook Up speelt zich af in een Amerikaanse stadje dat langzaam een beetje weg kwijnt totdat Chad (Johnny de Regt) met zijn kapotte motor tot verschrikking van de burgemeester (Marit Bakx) de boel nogal komt opschudden. Nathalie (Nina van Broekhoven), de stoere vrouw die elke motor kan maken, valt als een blok voor Chad maar ook het museumstuk Sandra (Leonie Tirions) ziet hem wel zitten maar dat is nog lang niet alles. Ook Dennis (Temmo Berends) en Jim (Rik Ernest) willen nu toch ook wel eens met een gezellige dame aanpappen. Ook zoonlief van de burgemeester Dean (Tom Kelling) zou graag iets met de dochter van de plaatselijke dorpsbar willen beginnen maar daar heeft moeders een duidelijk andere mening over en zij weet zich gesterkt door Earl de plaatselijke sherrif (Marty Braat), althans dat hoopt zij dan maar.
Kortom, de verwikkelingen in het dorp zijn niet van de lucht en dat wordt een tandje ingewikkelder wanneer Nathalie er nog iets stoerder uit gaat zien en ineens wat meer gezichtsbeharing krijgt. Ziet Chad haar nu nog wel zitten of … tja hoe zit dat nu allemaal?
Overtuigend en enthousiast
Er is keihard gewerkt en dat blijkt al snel. Goed acteerwerk en vrij goeie zangprestaties. Heel veel rollen zitten als gegoten bij de spelers. Ik kreeg er een beetje Happy Days gevoel van (ken je die serie nog?). Johnny moet uit zijn comfortzone stappen zoals hij ons al eerder vertelde en weet op overtuigende manier dat Fonzie-achtige karakter van Chad neer te zetten. Daar staat een zeer overtuigende Nina tegenover die heel stoer maar ook zeer vrouwelijk haar karakter weet neer te zetten. Een extra groot compliment wil ik Leonie Tirions geven die op heerlijke wijze Sandra, de museumdirectrice uithangt. Haar enthousiasme straalt er vanaf. Zou dit komen omdat Leonie voor het eerst in tien jaar tijd geen deel uitmaakte van het ensemble maar nu haar eigen karakter mocht doen?
Het ensemble heeft een zeer duidelijk rol in dit stuk en dat komt ook erg goed uit de verf. De kleurrijke kleding maakt het plaatje al helemaal af en de samenzang is werkelijk haarzuiver. Opvallend – zo sprak ik er een paar backstage – is het aantal debutanten vanavond. Ook daar spatte het plezier van af.
Bijzonder hilarisch is het spel tussen Marit, Marty en Tom. Marty loopt gedwee mee met de burgermoeder van het dorp en hem zien we toch aan het eind iets gaan doen wat misschien niemand verwacht. En Marit die heerlijk bitchy uit de hoek komt.
Maar vergeet ook de ‘wanna be’ stoere Dennis niet die de confrontatie durft aan te gaan met die echte bikkel.
Kortom veel verwikkelingen maar ook humor en veel dans in deze vrolijke musical, geregisseerd door Jan Dua met de choreografieën van Jorina Dua-Verhees.
Er gaat niks boven live!
De muziek is net als de vertalingen van de liedjes van The King voortreffelijk. Ook daar zit een hoop liefde voor het vak in. Wel te verstaan hebben we het hier over live muziek van een orkest o.l.v. dirigent Pieter-Jan van de Berg dat – denk ik – deze musical ook nodig heeft. Het is toch heerlijk om van dit volle geluid in het theater te kunnen genieten en hierop te mogen zingen. Die hoge noten kwamen er trouwens ook best goed uit. Halsoverkop Op Jou (Can’t Help Falling In Love) en Eén Nacht Met Jou (One Night) die een paar keer terugkomen zijn een streling voor het oor. En natuurlijk de Nederlandse versies van Jailhouse Rock, Heartbreak Hotel en It’s Allright e.a. komen voorbij.
Ik vroeg me halverwege All Shook Up werkelijk af wat zou Elvis hiervan gevonden hebben als hij deze musical had kunnen beleven?
Aan de gezelligheid en warmte van deze geweldige hardwerkende mensen – vóór en achter de schermen – ligt het i.i.g. niet want deze gezellige sfeer stralen ze ook uit op het podium en weten zo het publiek ruim twee uur te vermaken met een avondje heerlijke onvervalste rock ’n roll in een verhaal waarin de liefde toch weer de hoofdrol heeft en dat is maar goed ook want met echte liefde (ook voor de passie) versla je alles en iedereen!
All Shook Up van The MusiCompany is een echte aanrader. Je kunt ze nog op vrijdagavond, zaterdagavond en zondagmiddag (4 t/m 6 november) zien.
Met dank voor de foto’s aan Hans Puik, www.cultuurverslaggever.nl
