Het vuurwerk van Grease kon op het toneel – na een vertraging van bijna drie kwartier door een kapotte stoppenkast – toch nog afgaan. Eindelijk kon de pret beginnen nadat producent Albert Verlinde zijn laatste zweetdruppeltjes van zijn voorhoofd veegde en het geduldige publiek kon vertellen dat het – zucht – de show toch kon doorgaan.
Na driemaal eerder in de Nederlandse theaters te hebben gestaan, was het na ruim 50 jaar Grease de musical tijd voor deze opgefriste versie. De eerste musical kwam in 1972 al op de planken op Broadway ver voor de film die we allemaal kennen. De verhaallijn is ook nu onaangetast gebleven. We zien de stoere Danny Zuko (Tristan van der Lingen) die Sandy Dubrowski (Danique Graanoogst) aan de haak slaat maar dat gaat niet zonder slag of stoot op Rydell High School en omgeving. Sandy leert ook de Pink Ladies kennen met als aanvoerder de grofgebekte en dominante Betty Rizzo, al schuilt er toch iets anders achter die Rizzo (Esmée Dekker).
Het ensemble is zeer sterk vertegenwoordigd en blaast soms zelfs enkele hoofdrolspelers weg. Hun zang klinkt als een klok en de choreo’s zijn zeer strak te noemen.
Zeer overtuigende rollen worden neergezet door met name Esmée Dekker, maar ook door Marjolijn Touw die als Miss Lynch het hoofd van Rydell High School speelt. Je wilt daar echt geen ruzie mee krijgen. Terug naar de ware rock ’n roll tijd brengt bandleider en leadzanger Vince Fontaine ons, een verrassend leuke rol voor William Spaaij die kennelijk alles kan spelen.
Kenickie, één van de T-birds wordt gedaan door Jonathan Vroege die niet zo lang geleden zijn Aladdin pak heeft uitgetrokken. Ietsje stoerder mag nog wel maar hij staat zijn mannetje en houdt zelfs Rizzo eronder, figuurlijk maar ook zelfs letterlijk.
Danny en Sandy worden gespeeld door de vrij nieuwe Tristan van der Lingen en de al iets meer gesettelde Danique Graanoogst. Tristan mag nog iets meer van die stoerheid showen die Danny overduidelijk heeft. De donkere Danique zet – ook met haar zang – een prachtige andere Sandy neer die tegelijkertijd een stuk minder bleu is als we haar met de vorige Sandy’s vergelijken.
Met Hopeloos Verlang Ik Naar Jou wordt ze voorgoed door het publiek omarmd.
Een fantastische liveband maakt – weliswaar in een wat simpel uitgevoerd decor (in haar uiterlijk) – het plaatje af.
Al met al is het een leuke show, ook al is het verhaal verre van boeiend maar daar gaat het bij Grease niet om. Het gaat er toch om dat we heerlijk kunnen genieten van die ouwe rock ’n roll uit de jaren 50 en 60 gecombineerd met strakke dans moves en fleurige kleding.
Kortom, je zorgen zijn even vergeten als je ruim twee uur van Grease kan genieten.
We vermoeden dat wijlen zangeres en actrice Olivia Newton-John aan het einde een staande ovatie had gegeven als ze deze premiere van deze opgefriste versie van Grease had mogen meemaken.
Tot en met half oktober te zien in vele Nederlandse theaters!
Bekijk hier onze videoreportage (in 4K):
En zie hier de Engelstalige Grease Mega Mix door de cast die aan het eind gedaan wordt:
